|
پنج شنبه 11 آبان 1391برچسب:, :: 1:47 :: نويسنده : مهربونی
دنیای عجیبیه...!!! تا وقتیکه خنده رو لباته و الکی خوشی تا وقتیکه بی دلیل به همه چی میخندی واز هیچی ناراحت نمیشی تا وقتیکه به درد دل اطرافیانت گوش میدی تا وقتیکه به مشکلات میخندیو سکوت میکنی وهیچ گله وشکایتی از کسی نداری تا وقتیکه کسی باشی که بقیه دوست دارن . . . همه دوروبرت شلوغه و همه سعی میکنن تو شادیات سهیم باشن همه کنارتن باهات میخندن وتنهات نمیزارن... ولی... وقتی خنده از رو لبات محو میشه و کاسه صبرت لبریز میشه از کسی یا چیزی ناراحت باشی و بشینی گریه کنی هیچکس دیگه باهات نیست انگار نه انگار که میشناسنت از دستت خسته میشن تنهات میزارن... کسی پای درد دلت نمیشینه کسی کاری به کارت نداره همه ازت فراری میشن و فراموشت میکنن به همین راحتی...................... وتو مجبوری واسه اینکه دوباره دور واطرافت شلوغ باشه و از تنهایی خلاص بشی لبخند بزنی وتظاهر کنی همه چی خوبه و خوشحال وراضی هستی مجبوری غم و غصه هاتو تو خودت بریزی و داغونه داغون بشی مجبوری کاری کنی که بقیه دوس دارن تا شاید تو دلشون جایی داشته باشی...
نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
آمار
وب سایت:
